Daniël blogt: Escape room
De deur viel in het slot. De vier vrienden zitten opgesloten in de escape room! Er is geen weg meer terug. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Waarom wordt dit hen aangedaan? Degene die hen heeft opgesloten, gaat tot het uiterste. Alles om ‘Het’ te laten boeten! Maar wie is ‘Het’? Ik sla de bladzijde om. Oeps.. het is al laat, maar ik móet doorlezen. Wacht, wat lees ik nu? O, nee, het gevaar in de escape room wordt steeds groter en nu is het echt code rood. BRAND!
Na wat je net hebt gelezen, begrijp je waarschijnlijk wel dat het boek Escape room van Maren Stoffels ongenadig spannend is. Voor de spanning in het boek gebruikt de schrijfster een speciale opbouw. Als eerste leer je de personages, hun verledens en hun onderlinge connecties kennen. De spanning blijft nog even uit, maar je wilt tóch door blijven lezen. Daarna worden de vier hoofdpersonen opgesloten in de escape room en de spanning stijgt naar een hoger level. Vervolgens explodeert de spanning uit het niets en beginnen de aanslagen en ontknopingen. Vanaf dat moment is er geen keuze meer, je kan niet stoppen met lezen. Je moét gewoon weten wie de dader is en waarom diegene dit alles doet. Ik moet zeggen dat die ontknoping voorspelbaarder is dan je misschien zou verwachten. Ik hield namelijk vooral rekening met twee scenario’s en eentje daarvan zat niet ver van de waarheid af ;).
Ondanks enkele ontknopingen die ik wel een beetje zag aankomen, waren er ook dingen die juist ontzettend onverwacht kwamen! Een goed voorbeeld daarvan is de verhaallijn over homoseksualiteit. Rondom dit onderwerp gebeurt er iets dat je echt niet ziet aankomen! Naast de onvoorspelbare wendingen in het boek zijn er ook stukken waarbij Maren Stoffels slim gebruikt maakt van een beetje voorspelbaarheid om de spanning nog intenser te maken. Zo heeft ze één van haar karakters, Mint, een speciale gave gegeven. Het is misschien een beetje raar, omdat het boek zich in de werkelijke wereld afspeelt, maar deze gave voegt wel degelijk iets toe aan het boek. Mint kan namelijk de pijn van een ander voelen, voordat diegene het zelf voelt. Ik vind het best wel slim van Maren Stoffels om deze gave in te zetten, want ook al is dit natuurlijk niet mogelijk in het echte leven, kan het veel vragen oproepen. Neem bijvoorbeeld de stekende pijn in de buik die Mint voelt aankomen. Van wie is die pijn?
Verder heeft dit boek ook een verdrietige kant, die uit een onverwachtse hoek komt. De dader heeft namelijk een hartverscheurend motief. Meer vertel ik niet, want dan zou ik teveel verklappen. Je moet dit boek gewoon lezen, want het is een absolute aanrader! De schrijfstijl van Maren Stoffels is ontzettend leuk en maakt het boek ongelofelijk spannend. Ze laat je meeleven met de personages en geeft zulke fantastische wendingen aan het verhaal dat je steeds maar door wilt lezen. Alhoewel… dit is geen spelletje!
Groetjes Daniël van het Jonge Jury Boekgenootschap!
