Drie vragen aan Pamela Sharon

Het realistische boek De geur van groen van schrijver Pamela Sharon is één van de elf Leestips van de Jonge Jury 2020! Wij stellen Pamela drie vragen over haar eerste boek, inspiratie en schrijversdromen.

Hoe kwam je op het idee om een boek te schrijven over een meisje dat blind is?

Ik kan zelf niet zo heel goed zien en draag al heel lang een bril. Zonder bril of lenzen bestaat de wereld voor mij uit een wirwar van kleuren. Ik heb altijd het idee gehad dat ik beter kon ruiken dan de mensen om me heen en vroeg me af hoe dat kan en of dit te maken heeft met mijn zicht. Misschien dat een ander zintuig beter zijn best gaat doen als een ander zintuig niet zo goed werkt?

Hieruit kwam het idee voor De Geur van Groen. Ik vroeg me ook af hoe je kleuren ervaart als je niet kunt zien. Hoe ruiken sommige kleuren, waar doen ze je aan denken? Hoe ervaar je de wereld als je niets kun zien?

Ook vind ik het belangrijk dat er boeken zijn over bijvoorbeeld handicaps. Niet iedereen is hetzelfde en ik wilde met dit boek vooral laten zien dat, ondanks dat je blind bent, je hetzelfde leven hebt als andere jongeren. Er zijn misschien wat aanpassingen nodig maar je bent geen uitzondering.

Hoe heb je je in kunnen leven in iemand die niet kan zien?

Omdat ik zelf niet zo veel zie zonder lenzen of mijn bril had ik al een beetje een idee hoe het is om niet goed te kunnen zien. Een heleboel dingen uit het boek heb ik zelf met mijn ogen dicht gedaan. Uit de bus stappen bijvoorbeeld, of voelen aan bepaalde dingen om te ervaren hoe dat is. Ook heb ik stukken op straat gelopen met mijn ogen dicht, dit zorgde soms voor vreemde reacties en grappige situaties. Met je ogen dicht valt het pas op hoeveel geluiden er eigenlijk om je heen zijn.

Via Facebook ben ik in contact gekomen met mensen die blind zijn en zij hebben me verteld hoe ze dingen op school doen.

Met De geur van groen ben je tweede geworden in de verhalenwedstrijd van Uitgeverij Moon. Had je voor deelname aan deze wedstrijd al de droom om gepubliceerd auteur te worden?

Ik wilde eigenlijk altijd al auteur worden maar was bang dat mijn verhalen niet goed genoeg zouden zijn. Ik schreef veel verhalen online, samen met vrienden en vriendinnen. Toen ik ouder werd kwam ik erachter dat het best wel moeilijk is om een contract te krijgen bij een uitgever en dat hield me heel erg tegen. Via een website deed ik mee aan schrijfwedstrijden, gewoon voor de lol, en daar won ik een aantal prijzen. Zo werd een verhaal van mij gekozen door de Trouw en kwamen er een aantal verhalen in verhalenbundels. De wedstrijd van Moon kwam langs en toen dacht ik meteen aan het verhaal van De Geur van Groen dat ik al een tijdje wilde schrijven.

Toen ik hoorde dat ik tweede was geworden, was ik super blij! De eerste prijs was een uitgavecontract en ik had een gesprek bij de uitgeverij en een leesrapport gewonnen. Toen ik bij de uitgeverij kwam, kreeg ik te horen dat ze mijn boek ook uit wilde geven. Ik kon het bijna niet geloven! Nu vind ik het nog steeds heel bijzonder dat mensen mijn boek lezen, eigenlijk geloof ik het soms nog steeds niet allemaal.

Deel deze pagina:

Blogs